.png)
Termin bioróżnorodność odnosi się do różnorodności życia we wszystkich jego formach, w tym różnych gatunków roślin, zwierząt i mikroorganizmów, a także różnic genetycznych w obrębie tych gatunków i tworzonych przez nie ekosystemów.
W ekosystemach rolniczych bioróżnorodność ma kluczowe znaczenie dla utrzymania równowagi i zdrowia środowiska. Wysoka różnorodność biologiczna w rolnictwie oznacza zróżnicowany zakres upraw, zwierząt gospodarskich i naturalnych drapieżników, które przyczyniają się do odporniejszego i bardziej produktywnego systemu rolnego.
Różnorodność biologiczna wspiera podstawowe usługi ekosystemowe, które mają fundamentalne znaczenie dla wydajności rolnictwa. Na przykład, różne gatunki roślin przyciągają różnego rodzaju zapylacze, takie jak pszczoły i motyle, które są niezbędne do zapylania wielu upraw. Ponadto obecność niektórych naturalnych drapieżników pomaga kontrolować populacje szkodników, zmniejszając zapotrzebowanie na chemiczne pestycydy. Różne organizmy glebowe poprawiają żyzność gleby, rozkładając materię organiczną i uzupełniając cykl składników odżywczych, promując w ten sposób wzrost upraw.
Bioróżnorodne systemy rolnicze są również odporniejsze na stresory środowiskowe, takie jak ekstremalne zjawiska pogodowe i choroby. Na przykład, jeśli rolnik zasieje różne gatunki, odchodząc od uprawy monokulturowej, uzyska rośliny, które będą w stanie wytrzymać różne warunki klimatyczne i choroby, zapewniając tym samym przetrwanie niektórych z nich, nawet jeśli inne umrą. Taka różnorodność pomaga rolnikom dostosować się do zmian klimatycznych i zmniejsza ryzyko całkowitej utraty plonów.
Ogólnie rzecz biorąc, gospodarstwa owysokiej bioróżnorodności często charakteryzują się zwiększoną produktywnością i zrównoważonym rozwojem. Zróżnicowane systemy upraw mogą poprawić stan gleby i zmniejszyć zapotrzebowanie na syntetyczne środki produkcji, takie jak nawozy i pestycydy, prowadząc do bardziej zrównoważonych praktyk rolniczych. Na przykład, uprawa współrzędna, w której kilka roślin jest uprawianych razem, może prowadzić do wyższych plonów niż systemy monokulturowe, ponieważ różne uprawy mogą się wzajemnie uzupełniać pod względem wykorzystania składników odżywczych i odporności na szkodniki.
Global Reporting Initiative (GRI) to niezależna międzynarodowa organizacja, która zapewnia znormalizowane ramy raportowania zrównoważonego rozwoju, pomagając firmom i organizacjom w komunikowaniu ich wyników w zakresie ochrony środowiska, spraw społecznych i ładu korporacyjnego (ESG). Poprzez kompleksowy zestaw wytycznych, GRI ma na celu zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności, umożliwiając interesariuszom podejmowanie świadomych decyzji na podstawie wiarygodnych i porównywalnych danych. Dla sektora rolniczego standardy GRI są szczególnie istotne, ponieważ odnoszą się do krytycznych kwestii, takich jak wykorzystanie zasobów, wpływ na środowisko i ochrona różnorodności biologicznej.
Standardy GRI dzielą się na trzy kategorie: uniwersalne, sektorowe i tematyczne. Standardy uniwersalne mają zastosowanie do wszystkich organizacji przygotowujących raporty zrównoważonego rozwoju. Standardy sektorowe umożliwiają spójne raportowanie wpływu na poszczególne sektory, podczas gdy standardy tematyczne zawierają listę istotnych ujawnień dla danego tematu.
Uniwersalne Standardy GRI są niezbędne dla wszystkich organizacji przygotowujących raporty zrównoważonego rozwoju. Standardy te zawierają ogólne wytyczne niezbędne do raportowania wyników środowiskowych, społecznych i ekonomicznych. Uniwersalne Standardy GRI to trzy główne dokumenty:
Standard ten stanowi podstawę do zrozumienia i stosowania standardów GRI. Obejmuje on kluczowe zasady i wymogi, które organizacja musi spełnić, aby przygotować raport zrównoważonego rozwoju. Zawiera również instrukcje dotyczące stosowania standardów GRI w połączeniu z innymi standardami tematycznymi i branżowymi.
Ten standard wymaga od organizacji dostarczenia ogólnych informacji na jej temat, takich jak kontekst organizacyjny, ład korporacyjny, strategia, etyka, uczciwość, zaangażowanie interesariuszy i praktyki sprawozdawcze. Informacje te zapewniają kompleksowy i kontekstowy przegląd organizacji.
Standard ten pomaga organizacjom w określaniu, ujawnianiu i zarządzaniu istotnymi tematami, tj. tymi, które odzwierciedlają znaczący wpływ organizacji na gospodarkę, ludzi i środowisko. GRI 3 ma kluczowe znaczenie dla określenia, które tematy powinny zostać uwzględnione w raportach zrównoważonego rozwoju, pomagając organizacjom skoncentrować swoje zasoby i raportowanie na najbardziej istotnych tematach.
Te uniwersalne standardy stanowią punkt wyjścia dla każdej organizacji, która chce stosować system GRI do raportowania zrównoważonego rozwoju. Następnie mogą one zostać uzupełnione o standardy sektorowe i tematyczne w celu uwzględnienia specyficznych i sektorowych kwestii.
Sektorowe standardy GRI to specyficzne standardy, które pomagają organizacjom w raportowaniu wpływu na środowisko w odniesieniu do sektora, w którym działają. Standardy te zostały opracowane w celu uwzględnienia unikalnych cech i wyzwań różnych sektorów gospodarki, umożliwiając bardziej ukierunkowaną i porównywalną sprawozdawczość między organizacjami w tym samym sektorze.
Od 2024 r. sektorowe GRI obejmują szereg kluczowych sektorów, z których każdy zawiera szczegółowe wytyczne mające pomóc organizacjom w identyfikacji ich istotnego wpływu i zarządzaniu nim.
GRI 13: Rolnictwo, akwakultura i rybołówstwo
GRI 13 to jeden ze standardów sektorowych Global Reporting Initiative, opracowany specjalnie z myślą o kwestiach zrównoważonego rozwoju w sektorach rolnictwa, akwakultury i rybołówstwa.
Koncentruje się on na kilku kluczowych obszarach, które są szczególnie istotne dla sektora rolnego:
Standardy Tematyczne GRI zawierają szczegółowe wytyczne dotyczące raportowania w zakresie poszczególnych tematów zrównoważonego rozwoju, które mogą być istotne dla różnych organizacji, niezależnie od ich sektora działalności. Standardy te koncentrują się na konkretnych tematach, takich jak prawa człowieka, emisje i gospodarka odpadami, i mogą być stosowane przez każdą organizację, która ma znaczący wpływ na te obszary.
Dla sektora rolniczego szczególnie istotne są następujące standardy tematyczne:
Te standardy tematyczne pomagają organizacjom rolniczym mierzyć i szczegółowo raportować wpływ ich działalności na środowisko, społeczeństwo i gospodarkę, przyczyniając się do zrównoważonego i przejrzystego zarządzania.
Włączenie wskaźników bioróżnorodności do raportów GRI jest kluczowe z kilku powodów. Po pierwsze, pomaga firmom identyfikować i zarządzać ryzykiem związanym z utratą różnorodności biologicznej, która może mieć znaczące konsekwencje ekonomiczne i ekologiczne. Na przykład utrata owadów zapylających w wyniku zniszczenia siedlisk może mieć duży wpływ na plony i wydajność rolnictwa.
Po drugie, raportowanie bioróżnorodności może poprawić reputację firmy i budować zaufanie wśród interesariuszy, w tym klientów, inwestorów i organów regulacyjnych. Wykazując zaangażowanie w zarządzanie środowiskiem, gospodarstwa rolne mogą wyróżnić się na konkurencyjnym rynku i przyciągnąć klientów zorientowanych na zrównoważony rozwój.
Co więcej, raportowanie GRI może sprzyjać ciągłemu doskonaleniu zarządzania bioróżnorodnością. Poprzez regularne śledzenie i raportowanie wskaźników bioróżnorodności, firmy mogą monitorować swoje postępy, identyfikować obszary wymagające poprawy i wdrażać skuteczniejsze praktyki ochrony przyrody. Ten ciągły proces może prowadzić do lepszych wyników środowiskowych i przyczynić się do długoterminowego zrównoważonego rozwoju systemów rolniczych.
.svg)
